ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ-ΔΩΡΕΑΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

 

ΠΑΡΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ.

ΜΕ ΕΓΓΥΗΜΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ, ΠΛΗΡΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΝ ΦΟΙΤΗΤΗ ΜΕ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΛΕΣΕΤΕ ΣΤΟ 6978068962

angry birds Vs angry Greeks

http://www.youtube.com/watch?v=ibo_UFBeRro&feature=player_embedded

o "αχυράνθρωπος"

http://www.youtube.com/watch?v=VtYwAshlHns&feature=related

Η έκφραση "μας έχουν τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί", μοιάζει υπερβολικά λίγη για να περιγράψει την πιο καλοστημένη απάτη όλων των εποχών.

Ακούστε με προσοχή τα όσα λέγονται στο παραπάνω κλιπάκι κινουμένων σχεδίων. Μπορεί στην Ελλάδα να μην έχουμε ιδέα ακόμα για όλα αυτά, όμως η θεωρία πίσω από τον νομικό "αχυράνθρωπο" είναι πολύ σοβαρή και έχει να δείξει ακόμα και δεδικασμένα (κυρίως σε χώρες, όπως οι ΗΠΑ και η Αυστραλία).

Όπως εξηγούν οι θεωρητικοί του "αχυρανθρώπου", ως βιολογικές οντότητες είμαστε ελεύθεροι και κανένας νόμος δεν μπορεί να μας αγγίξει χωρίς τη συγκατάθεσή μας. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι θεμελιωτές των δυτικών νομικών πλαισίων φρόντισαν ώστε με την έκδοση του πιστοποιητικού γέννησής μας να δημιουργείται μια νομική οντότητα (αχυράνθρωπος), από την οποία προκύπτουν και όλες μας οι νομικές υποχρεώσεις - όμως, αυτό συμβαίνει ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ...

Προκειμένου να μας παραπλανήσουν οι νομικές αρχές, ώστε να αναλάβουμε, ως βιολογικές οντότητες, την ευθύνη για τον "αχυράνθρωπό" μας, έχουν εισάγει στη νομική διάλεκτο μια σειρά λεκτικών όρων (σε κάθε γλώσσα), και πρακτικών, που ουσιαστικά αποσπούν τη συγκατάθεσή μας εν αγνοία μας.

Σύμφωνα με την εν λόγω θεωρία, κανένας δικαστής π.χ. δεν έχει το δικαίωμα να καταδικάσει έναν κατηγορούμενο, αν δεν σηκωθεί όρθιος ενώπιον του δικαστηρίου, αποδεχόμενος, με αυτόν τον τρόπο, ως βιολογική οντότητα την ταύτισή του με τη νομική οντότητα που κατηγορείται για κάποιο νομικό παράπτωμα.

(πρωτότυπο βίντεο: http://www.youtube.com/user/infomaticfilms )

Παρασιτική μούχλα μετατρέπει τα μυρμήγκια σε ζόμπι!!!

Το βίντεο εδώ: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231081900
O μύκητας C.unilateralis αναπτύσσει ένα μακρύ στέλεχος στο κεφάλι του νεκρού μυρμηγκιού. Το βίντεο από ντοκιμαντέρ του BBC.

Ο παράξενος κόσμος των παράσιτων εμπλουτίζεται με τέσσερα νέα είδη μυκήτων, τα οποία προσβάλλουν μυρμήγκια και ελέγχουν τη συμπεριφορά τους πριν τελικά τα σκοτώσουν.

Ο πρώτος μύκητας που ειδικεύεται στο να μετατρέπει μυρμήγκια σε ζόμπι είχε ανακαλυφθεί στα τέλη του 19ου αιώνα: το είδος Cordyceps unilateralis αρχικά προσβάλλει τους μαλακούς ιστούς του εντόμου, και στη συνέχεια επεκτείνεται μέχρι τον εγκέφαλο.

Εκεί, παρεμβαίνει με άγνωστο τρόπο στην αίσθηση της όσφρησης, αναγκάζοντάς το μυρμήγκι να ανέβει μέχρι την κορυφή κάποιου γειτονικού φυτού.

Όταν πια έχει σκοτώσει και καταναλώσει το γεύμα του, ο παρασιτικός μύκητας αναπτύσσει ένα μακρύ στέλεχος που βγαίνει από το κεφάλι του θύματος. Από εκεί, απελευθερώνει στον αέρα τα σπόριά του, εκμεταλλευόμενος το βολικό ύψος στο οποίο κατάφερε να φτάσει. Όσα μυρμήγκια μολυνθούν από τα ιπτάμενα σπόρια, γίνονται κι αυτά βορά με τη σειρά τους.

Την ίδια περίπου στρατηγική ακολουθούν τουλάχιστον τέσσερα ακόμα είδη μύκητα, αναφέρει τώρα ο Δρ Ντέιβιντ Χιουζ ( http://ento.psu.edu/directory/dhughes ), εντομολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια.

Η τετραπλή ανακάλυψή του στη ζούγκλα της Βραζιλίας δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική επιθεώρηση PLoS ONE.

Καθένα από τα τέσσερα είδη μυκήτων, συγγενικά με τον C.unilateralis, προτιμά ένα συγκεκριμένο είδος μυρμηγκιού για το δείπνο του. Και οι τέσσερις μύκητες αναγκάζουν τα μυρμήγκια να απομακρυνθούν από την αποικία τους και να ανέβουν σε κλαδιά, όπου γαντζώνονται σε κάποιο φύλλο με ένα επιθανάτιο δάγκωμα.

Τα τέσσερα νέα είδη διαφέρουν στις λεπτομέρειες της τακτικής, στο χρώμα τους και στα μέρη του μυρμηγκιού από το οποίο απελευθερώνουν σπόρια -συνήθως το κεφάλι και οι αρθρώσεις του εντόμου.

Τα μυρμήγκια, πάντως, έχουν και ένα λόγο να χαίρονται: Σχολιάζοντας την είδηση στο δικτυακό τόπο LiveScience, ο Δρ Χιουζ δήλωσε ανήσυχος ότι ένα από τα τέσσερα είδη παρασιτικού μύκητα, το Ophiocordyceps camponoti-novogranadensis, κινδυνεύει να εξαφανιστεί λόγω της ξηρασίας που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
πηγή: in.gr

Γιατί ο Θεός δημιούργησε τον Δαρβίνο;

Γιατί είμαστε απρόθυμοι να απαλλαγούμε από τις αναπόδεικτες εμμονές μας περί της «Ευφυούς Δημιουργίας» και του «Μεγάλου Τεχνουργού»;

Του ΣΠΥΡΟΥ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗ

Στο τέλος μιας χρονιάς αφιερωμένης στον Δαρβίνο και στις ανατρεπτικές εξελικτικές ιδέες του, έχει ενδιαφέρον να εστιάσουμε την προσοχή μας στο πώς αυτές επηρέασαν (και επηρεάζουν) τις πανίσχυρες θρησκευτικές αντιλήψεις των ανθρώπων, αλλά και με ποιες πανούργες μεθοδεύσεις ορισμένοι πιστοί επιχείρησαν να αντιδράσουν στα θανάσιμα πλήγματα που δέχτηκαν από τις εξελικτικές θεωρίες οι, μέχρι τότε, αδιαμφισβήτητες θεοκρατικές «εξηγήσεις» τους.

Η σύγκρουση των εξελικτικών ιδεών με τις «αιώνιες», ως εξ αποκαλύψεως, θρησκευτικές αλήθειες, θα έπρεπε να θεωρείται σήμερα όχι μόνο ιστορικά ξεπερασμένη αλλά και γνωσιακά στείρα. Αφενός, αποκλείει κάθε προσπάθεια διάλογου μεταξύ «εκκοσμικευτών» και «υπερβατικών», και αφετέρου, μας εμποδίζει να κατανοήσουμε τις νευροψυχολογικές προϋποθέσεις της θρησκευτικής εμπειρίας. Πώς δικαιολογείται επιστημονικά η διαχρονική ανάγκη των ανθρώπων να καταφεύγουν σε υπερφυσικές «εξηγήσεις» ή να πιστεύουν σε απόκοσμα θεϊκά πλάσματα; Μήπως η θρησκευτική πίστη, εκτός από τις εμφανείς κοινωνικές ή πολιτισμικές λειτουργίες της, εξυπηρετεί και κάποιες βαθύτερες βιολογικές, συνεπώς εξελικτικές, ανάγκες μας;

Η εμφάνιση κάθε μορφής ζωής πάνω στη Γη, των ανθρώπων συμπεριλαμβανομένων, είναι άραγε το αξιοθαύμαστο προϊόν ενός πάνσοφου και νοήμονος σχεδιασμού ή προέκυψε, αντιθέτως, μόνον από τυχαίες εξελικτικές διεργασίες; Και για την κατανόηση κάθε νέου εξελικτικού βήματος, κατά τη διάρκεια των 4,5 δισεκατομμυρίων χρόνων της γήινης βιολογικής ιστορίας, είναι απαραίτητη η επίκλυση του Υπέρτατου Αρχιτέκτονα ή μήπως η «τυφλή» φυσική επιλογή αποτελεί την αναγκαία και επαρκή επιστημονική εξήγηση; Ανάλογα με το πώς απαντά κανείς σε αυτό το θεμελιώδες ερώτημα κατατάσσεται αυτομάτως σε ένα από τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα, των «δημιουργιστών» ή των «εξελικτιστών».

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι η ιδέα της «εξέλιξης» δεν επινοήθηκε από τον Δαρβίνο· διάφοροι σημαντικοί στοχαστές πριν από αυτόν είχαν διατυπώσει, λιγότερο ή περισσότερο ρητά, την υπόθεση ότι τα έμβια όντα μεταμορφώνονται στη διάρκεια του χρόνου. Για παράδειγμα, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.Χ.) πρότεινε μια ευφάνταστη ανθρωπογονία, σύμφωνα με την οποία οι πρώτοι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από ιχθυόμορφα πλάσματα. Αλλά και άλλοι προσωκρατικοί φιλόσοφοι είχαν προτείνει ανάλογες εικασίες για την προέλευση και τις συνεχείς μεταμορφώσεις των πρώτων μορφών ζωής.

Οι πρώτες προσπάθειες των προσωκρατικών φυσικών φιλοσόφων να διατυπώσουν μια εύλογη περιγραφή της γένεσης της ζωής, πάρα την απλοϊκότητά τους, είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: επέμεναν στην «αυθόρμητη γένεση» και όχι στη «δημιουργία» της ζωής από κάποια πάνσοφη θεότητα, όπως αργότερα θα υποστηρίξει ο Πλάτων στον «Τίμαιο». Η ιδέα της ύπαρξης ενός Δημιουργού που έχει προσχεδιάσει τα πάντα θα αποτελέσει, κατά την αρχαιότητα, την ταφόπλακα για τα πρώιμα εξελικτικά σχήματα των προσωκρατικών. Μάλιστα, έπειτα από την οριστική επικράτηση του χριστιανισμού στη Δύση, ακόμη και η ιδέα ενός αυθόρμητα εξελισσόμενου Σύμπαντος, που λειτουργεί σύμφωνα με αυστηρούς και απαραβίαστους φυσικούς νόμους, θα εγκαταλειφθεί οριστικά.

Μόνον έπειτα από πολλούς αιώνες, κατά τον 17ο αιώνα, η νέα φυσική φιλοσοφία θα αρχίσει δειλά δειλά να ανατρέπει αυτή την αμετάβλητη στον χρόνο εικόνα της φύσης. Πρώτα οι αστρονόμοι θα αποδείξουν ότι η Γη δεν είναι η κορωνίδα του Κόσμου, αλλά ένας μικρός πλανήτης που περιστρέφεται γύρω από τον Ηλιο. Κατόπιν, οι γεωλόγοι θα αρχίσουν να ανασυγκροτούν την ιστορία της Γης και θα κατανοήσουν ότι η ηλικία της είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο πίστευε η Εκκλησία: όχι 4.000 χρόνια, αλλά πάνω από 168.000 χρόνια (ενώ σήμερα γνωρίζουμε ότι η Γη σχηματίστηκε πριν από 5 δισεκατομμύρια χρόνια). Μια άλλη μεγάλη έκπληξη ήταν η ανακάλυψη παντελώς άγνωστων φυτών και ζώων, την ύπαρξη των οποίων αγνοούσαν οι δυτικοί φυσιοδίφες· ζώα και φυτά που ασφαλώς δεν υπήρχαν στην Κιβωτό του Νώε.

Από τη φυσική θεολογία στη φυσική αυτο-εξέλιξη

Ωστόσο, η αξιοπιστία των βιβλικών αφηγήσεων θα αρχίσει να κλονίζεται σοβαρά μόνο κατά τον 18ο αιώνα, χάρη στη συστηματική μελέτη των απολιθωμάτων, τα οποία αποκάλυπταν ένα παντελώς άγνωστο βασίλειο από «προϊστορικά» ζώα και φυτά που είχαν εξαφανιστεί πριν από πολλούς αιώνες. Η πρώτη αντίδραση των φυσιοδιφών της εποχής ήταν να περιγράψουν αυτά τα απολιθώματα εξαφανισμένων ζώων είτε ως ατυχήματα της φύσης (lusus naturae) είτε ως θλιβερά απομεινάρια του μεγάλου βιβλικού Κατακλυσμού. Μια κακεντρεχής, και αφάνταστα πιο διασκεδαστική, «εξήγηση» ήταν ότι αυτά τα αινιγματικά απολιθώματα ζώων είχαν τοποθετηθεί επίτηδες από τον Δημιουργό, για να θέσει σε δοκιμασία την πίστη των ανθρώπων. Παραδόξως, η εντυπωσιακή αύξηση των γνώσεων γύρω από τον φυσικό και τον έμβιο κόσμο δεν οδήγησε τους απολογητές της θρησκείας στο να εγκαταλείψουν τις λανθασμένες απόψεις τους σχετικά με τη δομή και τη λειτουργία του φυσικού κόσμου. Αντιθέτως, τους ανάγκασε να καταφύγουν σε έναν «διαβολικό» ελιγμό: να χρησιμοποιήσουν τις ανακαλύψεις της επιστήμης για να επιβεβαιώσουν την ανάγκη ύπαρξης ενός Πάνσοφου Δημιουργού, ο οποίος εγγυάται την τελειότητα του φυσικού κόσμου καθώς και τη βιολογική τελειότητα του ανθρώπινου οργανισμού!

Αυτό το νέο κίνημα θρησκευτικού φονταμενταλισμού υποστήριζε ότι η πιο ασφαλής οδός για τη γνώση και τη διάδοση των έργων του Θεού δεν ήταν η επιβολή των εξ αποκαλύψεως αληθειών αλλά η συνειδητοποίηση των αγαθών σχεδίων Του μέσα από την επιστημονική κατανόηση της τελειότητας και της αρμονίας της Φύσης. Η προσπάθεια να παντρέψουν τη νέα επιστημονική γνώση με τα πανάρχαια θεολογικά μυστήρια ονομάστηκε «φυσική θεολογία»: η επιστήμη όχι μόνο δεν είναι αντίπαλος της θρησκείας, αλλά αντιθέτως, αποκαλύπτοντας τη νομοτέλεια και την αρμονία του φυσικού κόσμου προσφέρει την καλύτερη δυνατή απόδειξη της σοφίας και της παντοδυναμίας του Πλάστη. Η πιο πλήρης διατύπωση αυτού του θεολογικού επιχειρήματος για τον «σκόπιμο σχεδιασμό» των πολύπλοκων φυσικών δομών -από τους πλανήτες μέχρι το μάτι που τους παρατηρεί- διατυπώθηκε το 1802 στο βιβλίο «Natural theology» του Αγγλικανού ιερέα και θεολόγου William Paley. Αν κάποιος έβρισκε θαμμένο σε ένα βουνό ένα πολύπλοκο μηχάνημα, π.χ. ένα ρολόι, μελετώντας το θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι κάποιος ωρολογοποιός το είχε κατασκευάσει, γιατί προφανώς τα διάφορα περίπλοκα μέρη του (γρανάζια, ελατήρια) είχαν τοποθετηθεί σκόπιμα και όχι τυχαία, για να επιτελούν κάποιο σκοπό. Εφαρμόζοντας το ίδιο σκεπτικό στη μελέτη των ζωντανών οργανισμών, ο Paley διατείνεται ότι αν μελετήσει κανείς τη δομή και τη λειτουργία των επιμέρους οργάνων ενός οργανισμού, θα οδηγηθεί αναπόφευκτα στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να δημιουργήθηκαν τυχαία, αλλά αποτελούν το έργο ενός πάνσοφου και πανάγαθου σχεδιαστή, που δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Θεό. Το πρόβλημα με το επιχείρημα του «σκόπιμου σχεδιασμού» είναι ότι, εκτός από το ότι διαπράττει το λογικό σφάλμα της λήψης του ζητουμένου (δηλαδή θεωρεί ως δεδομένο αυτό που πρέπει να αποδείξει), δεν επιβεβαιώνεται από τις επιστημονικές παρατηρήσεις: δεν υπάρχει καμία φυσική ή βιολογική δομή που να λειτουργεί «τέλεια». Συνεπώς ο υποθετικός Δημιουργός τους δεν μπορεί να θεωρείται τέλειος και πάνσοφος! Πριν από 150 χρόνια, στις 24 Νοεμβρίου του 1859, ο Κάρολος Δαρβίνος εξέθεσε αναλυτικά στο βιβλίο του «Περί της καταγωγής των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής» όλα τα επιχειρήματα που καταρρίπτουν την αβάσιμη εικασία περί του σκόπιμου και ευφυούς σχεδιασμού των βιολογικών δομών. Στο περίφημο αυτό βιβλίο τεκμηριώνει επαρκώς την ακριβώς αντίθετη άποψη: ότι ο βασικός μηχανισμός για την παραγωγή και την εξέλιξη της βιολογικής πολυπλοκότητας είναι η φυσική επιλογή. Με αφετηρία μια σειρά από καλά επιβεβαιωμένες υποθέσεις, όπως: 1. οι φυσικοί πόροι σε ένα δεδομένο περιβάλλον είναι περιορισμένοι· 2. τα άτομα ενός πληθυσμού διαφέρουν μεταξύ τους· 3. τα βασικά χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τα άτομα ενός πληθυσμού είναι κληρονομήσιμα, ο Δαρβίνος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι: αφού οι πόροι του περιβάλλοντος είναι περιορισμένοι και τα άτομα ενός πληθυσμού διαφέρουν μεταξύ τους, τότε η επιβίωση στον «αγώνα για την ύπαρξη» δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά εξαρτάται από κάποια ιδιαίτερα γενετικά χαρακτηριστικά που επιτρέπουν σε ορισμένα άτομα να είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στο δεδομένο περιβάλλον. Αυτόν τον μηχανισμό επιλεκτικής επιβίωσης ορισμένων ατόμων ενός πληθυσμού ο Δαρβίνος τον αποκάλεσε «φυσική επιλογή», γιατί, ενώ δεν διαθέτει καθόλου βούληση ή συνείδηση, «επιλέγει» ποια από αυτά τα διαφορετικά άτομα μπορούν να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν, ήτοι να εξελιχθούν. Η εικόνα της φύσης που προκύπτει από το έργο του Δαρβίνου είναι όχι μόνο καινοφανής, αλλά και βαθύτατα επαναστατική. Εκεί που ένας προδαρβινικός φυσιοδίφης έβλεπε μόνο φυσική αρμονία, σταθερότητα και σκόπιμο σχεδιασμό, ένας δαρβινιστής βλέπει μόνο τον αγώνα για την επιβίωση και την αναπαραγωγή, που καταλήγει αναπόφευκτα στην εξέλιξη των ειδών. Ενώ για τον προδαρβινικό τρόπο σκέψης η ποικιλομορφία μεταξύ των ατόμων του ίδιου είδους ήταν ένα δευτερεύον τυχαίο γεγονός που δεν έθιγε καθόλου την προδιαγεγραμμένη αρμονία -από τον Θεό ή τη Φύση, αδιάφορο-, για έναν εξελικτιστή αυτή η ποικιλομορφία αποτελεί τη βασική προϋπόθεση της εξέλιξης. Από τη φυσική επιλογή στον νοήμονα σχεδιασμό Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, 150 χρόνια μετά την πρώτη δημοσίευση των ιδεών του Δαρβίνου, δεν είναι σε όλους σαφές ότι η βιολογική εξέλιξη δεν είναι «απλώς μια θεωρία», αλλά ένα καλά και πολλαπλά επιβεβαιωμένο φυσικό φαινόμενο. Γιατί όμως η αποδοχή της συγκεκριμένης επιστημονικής εξήγησης του φαινομένου της ζωής συνάντησε και εξακολουθεί να συναντά απίστευτες αντιστάσεις; Πού βασίζονται οι οπαδοί του «Ευφυούς Σχεδιασμού» (Intelligent Design), μιας σύγχρονης εκδοχής της φυσικής θεολογίας, όταν απαιτούν να διδάσκονται οι αναπόδεικτες θεολογικές πεποιθήσεις τους στα σχολεία; Η προσπάθεια αυτών των νεοσκοταδιστών να εμφανίζουν ως αναφαίρετο δημοκρατικό τους δικαίωμα (!) το παράλογο αίτημά τους να θεωρούν ως εξίσου λογική και επιστημονικά τεκμηριωμένη την άποψη ότι ο Θεός παρεμβαίνει και προσανατολίζει σκόπιμα τις εξελικτικές διεργασίες, προσκρούει βέβαια σε ανυπέρβλητα επιστημονικά αλλά και νομικά εμπόδια (όπως π.χ. στο δικαίωμα στην ανεξιθρησκία). Ωστόσο οι νεοδημιουργιστές επιμένουν: αν το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η επιστήμη θεωρείται αληθές, αλλά η αποδοχή του οδηγεί σε δυσάρεστες κοινωνικές και αρνητικές ηθικές συνέπειες, τότε αυτό το συμπέρασμα θα πρέπει να θεωρείται ψευδές. Πώς πρέπει να αντιμετωπίζει μια σύγχρονη κοινωνία τα επιχειρήματα των οπαδών του «Ευφυούς Σχεδιασμού»; Προφανώς η επιστημονική έρευνα αδυνατεί να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τη βαθύτατη πίστη των δημιουργιστών ότι ο πανάγαθος Θεός δημιούργησε το Σύμπαν και τον άνθρωπο, και ότι ως Παντοδύναμος έχει τη δυνατότητα να επεμβαίνει και να κατευθύνει κατά βούληση τα φυσικά φαινόμενα. Ωστόσο, η επιστημονική μέθοδος είναι ικανή να ελέγχει τους επιμέρους και συγκεκριμένους ισχυρισμούς των δημιουργιστών, αποφασίζοντας, κατά περίπτωση, αν αυτοί οι ισχυρισμοί επιβεβαιώνονται από τις διαθέσιμες γνώσεις και παρατηρήσεις! Πράγματι, η αδυναμία διαλόγου των εξελικτιστών με τους δημιουργιστές οφείλεται στο ότι ενώ οι εξελικτιστές υποβάλλουν συνεχώς σε επιστημονική δοκιμασία όλες τις απόψεις τους και δεν έχουν ποτέ απόλυτες βεβαιότητες, οι δημιουργιστές θεωρούν ότι κατέχουν τις οριστικές απαντήσεις σε όλα τα θεμελιώδη ερωτήματα. * Είμαστε βιολογικά προγραμματισμένοι να πιστεύουμε στο υπερφυσικό; Πού οφείλεται ο εξόφθαλμος «εξελικτικός αναλφαβητισμός», που οδηγεί στη συλλήβδην απόρριψη του Δαρβίνου; Γιατί οι άνθρωποι, παρά τις αντίθετες ενδείξεις, εξακολουθούν να πιστεύουν σε υπερφυσικά φαινόμενα και όντα (θεούς, δαίμονες); Πρόσφατες έρευνες στο πεδίο της εξελικτικής ψυχολογίας, της γνωσιακής ανθρωπολογίας και της νευροεπιστήμης υποδεικνύουν ότι ο ανθρώπινος νους είναι βιολογικά «προγραμματισμένος» να διακρίνει τα άψυχα από τα έμψυχα όντα, αλλά και να αποδίδει με μεγάλη ευκολία και αδιακρίτως σκοπούς και προθέσεις σε αμφότερα. Δεν θα ήταν λοιπόν παράλογο να υποθέσει κανείς ότι τέτοιες διανοητικές εξειδικεύσεις μπορεί να ευθύνονται για τον αδικαιολόγητο σκεπτικισμό με τον οποίο αντιμετωπίζουν την εξελικτική θεωρία, αλλά και γενικότερα τις επιστημονικές εξηγήσεις, τόσοι πολλοί άνθρωποι. Απ' ό,τι φαίνεται, οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν μια φυσική προδιάθεση για τις τελεολογικές και τις εμπρόθετες εξηγήσεις που υποκρύπτουν ένα μυστικό «σχέδιο». Και η γοητεία που ασκεί στις μάζες ο «Ευφυής Σχεδιασμός» ίσως να βασίζεται σε αυτήν ακριβώς την υποσυνείδητη τάση μας. Αυτά τα γνωστικά συστήματα θα πρέπει να εμφανίστηκαν σχετικά πρόσφατα στην ανθρώπινη εξελικτική ιστορία. Και συνδέονται στενά με τη διαρκή ανάγκη μας να εξηγούμε τα ακατανόητα ή επώδυνα φαινόμενα καταφεύγοντας σε αόρατους ή υπερφυσικούς δράστες. Με άλλα λόγια, ο ανθρώπινος νους, όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με εντελώς άγνωστα ή ιδιαίτερα επώδυνα φαινόμενα (μια σοβαρή ασθένεια ή ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου), τείνει να υιοθετεί υπερφυσικές εξηγήσεις. Ισως λοιπόν οι ίδιοι εξελικτικοί μηχανισμοί που οδήγησαν στην εμφάνιση του έλλογου ανθρώπινου νου, να οδηγούν, σε ορισμένες ασυνήθιστες και ακραίες περιστάσεις, στην επίκληση του άλογου: της θρησκείας και της μαγείας, των θεών και των δαιμονικών πλασμάτων. Πηγή: enet.gr

Ανακαλύφθηκε ον που δεν πεθαίνει!

Σενάριο από ταινία επιστημονικής φαντασίας θυμίζει η είδηση πως εντοπίστηκε από επιστήμονες, μια μορφή ζωής που έχει καταφέρει να "νικήσει" τον θάνατο!
Ελιξήρια ζωής, η πηγή της νιότης και άλλοι φανταστικοί μύθοι υπόσχονταν την αιωνιότητα.
Τώρα όμως, ίσως να ανακαλυφθεί επιστημονικός τρόπος που θα επιμηκύνει τη διάρκεια ζωής.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα είδος υδρόζωου, μία μέδουσα, η οποία όταν φτάσει στο ώριμο ενήλικο στάδιο της ζωής της, γυρίζει και πάλι στο πρώιμο στάδιο, σε αυτό του πολύποδα, ξεκινώντας και πάλι την ύπαρξή της από το "σημείο μηδέν!"
Το όνομα της συγκεκριμένης μέδουσας είναι Τurritopsis nutricula και οι επιστήμονες θεωρούν πως η εν λόγω μέδουσα αποτελεί το μόνο γνωστό είδος ζωής, το οποίο μπορεί συνεχώς να γυρίζει τον χρόνο από την αρχή.
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι έχει κατατροπώσει τον θάνατο, αφού οι αιτίες θανάτου του δεν περιλαμβάνουν σχεδόν καθόλου τα "γηρατειά."
Οι επιστήμονες κατάφεραν να ανακαλύψουν το μυστικό της, εξηγώντας πως αυτό το ον υπόκειται στη διαδικασία της "συνεχούς επαναδιαφοροποίησης."
Τώρα, οι ερευνητές θέλουν να προσδιορίσουν τον τρόπο με τον οποίο επιτυγχάνεται αυτή η διαδικασία, με απώτερο στόχο την εύρεση ενός "ελιξήριου ζωής" και για τον άνθρωπο! 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

http://photoleme.ning.com/

ΕΛΛΗΝΙΚΗ SPELIATΈ 4000 ΧΡΟΝΩΝ!!!!!

Το πρώτο πιάτο περιλαµβάνει πίτα και µια εξέχουσα λιχουδιά, χοχλιούς.Για δεύτερο σερβίρεται σουβλάκι κατσικίσιο ή γίδα βραστή, ενώ για απεριτίφ προτείνεται χυµός από εξωτικό ρόδι ή σταφύλι.

Το µενού δεν είναι έµπνευση ενός ακόµη master chef από εκείνους που έχουν κατακλύσει την τηλεοπτική οθόνη, αλλά οι αγαπηµένες γεύσεις των κατοίκων που έζησαν τη 2η χιλιετία π.Χ. στην.. προϊστορική Θήρα. Φαγητά, υλικά και σκεύη (από σουβλάκια έως χύτρες) που «πάγωσαν» κάτω από την ηφαιστειακή λάβα καικατάφεραν να αντέξουν ως τις µέρες µας για να αποκαλυφθούν από τη σκαπάνη του Χρίστου Ντούµα σ’ έναν από τους σηµαντικότερους οικισµούς τού προϊστορικού Αιγαίου, του Ακρωτηρίου. Και τα οποία παρουσίασε σε διάλεξη που έδωσε χθες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στο πλαίσιο του συνεδρίου του IMIC, µε θέµα «Από την ανάγκη στην απόλαυση. Οι διατροφικές συνήθειες στο Ακρωτήρι της Εποχής του Χαλκού».
«Η πόλη του Ακρωτηρίου ήταν δηµιούργηµα µιας κοινωνίας οικονοµικά εύρωστης και µε επαφές πουτης προσέδιδαν χαρακτήρα κοσµοπολίτικο. Και η ποικιλία εδεσµάτων και ποτών που άµεσα ή έµµεσα αποκαλύπτουµε το επιβεβαιώνει.

Μόνο µια εύπορη κοινωνία µπορεί όχι να ανταποκριθεί αποτελεσµατικά στην κάλυψη των καθηµερινών αναγκών αλλά και να µετατρέψει την κάλυψη της βασικής ανάγκης σε απόλαυση, χωρίς να φτάσει στη χλιδή» επισήµανε ο ανασκαφέας του κλειστού από το 2005 αρχαιολογικού χώρου µετά την κατάρρευση του βιοκλιµατικού στεγάστρου,του οποίουη αποκατάσταση αναµένεται να ολοκληρωθεί στο τέλος Μαΐου. Εφευρετικοί οι κάτοικοι της προϊστορικής Θήρας, αναγκάστηκαν να µπουν στην κουζίνα µε τα λιγοστά υλικά που τους έδινε το άνυδρο νησί. Τα αιγοπρόβατα κατείχαν την πρώτη θέση σε ποσοστό 80%, τα χοιρινά ακολουθούσαν µε 19% ενώ µόλις 1% της διατροφής κάλυπταν τα ζώα από κυνήγι και τα βοοειδή που δεν µπορούσαν να εκτραφούν στη φτωχή σε λιβάδια Θήρα.

Κυδώνια, χτένια, αχινοί, πεταλίδες, πορφύρα – καταναλωνόταν και ως τροφή εκτός από τηχρήση της για παραγωγή χρώµατος – και βεβαίως ψάρια φρέσκα και παστωµένα είχαν βασικό ρόλο στη διατροφή. Σύκα (οι σπόροι τους βρέθηκαν στα κατακάθια των υπονόµων) και αµύγδαλα ήταν επίσηςψηλά στις προτιµήσεις, ενώ δεν αποκλείεται να γνώριζαν και το µέλι, όπως δείχνει το κερί που είχε χρησιµοποιηθεί ως µονωτικό υλικό για τη στεγανοποίηση πιθαριών.
Κι αν το κριθάρι –σπανιότερα το στάρι –, το λαθούρι, τα µπιζέλια, η φάβα και οι φακές ήταν τα κατεξοχήν σιτηρά και όσπρια που έτρωγαν οι κάτοικοι του Ακρωτηρίου, εντυπωσιακό είναι πως δεν έτρωγαν ελιές. «Η απουσία ολόκληρων ελαιοπυρήνων από τις αποθήκες του Ακρωτηρίου δείχνει ότι ο καρπός της ελιάς δεν φυλασσόταν ως διατροφικό είδος. Αντίθετα, η πληθώρα θρυµµατισµένων ελαιοπυρήνων µαρτυρεί σύνθλιψη και πολτοποίηση του καρπού για εξαγωγή ελαιολάδου» τόνισε ο κ. Ντούµας.

Στις εξωτικές γεύσεις δε συµπεριλαµβάνονται το ρόδι που ήρθε από την περιοχή της Κασπίας και το κρασί, το οποίο εισήχθη από τη Γεωργία στις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ. Στη Θήρα η παραγωγή του είχε µια πρωτοτυπία: τοποθετούσαν ένα κοφίνι ασβέστη µέσα στον ληνό, ως ένα είδος φίλτρου καθαρισµού του µούστου.

Πηγή Εφημερίδα "Τα Νέα"

πλεξούδα.. ψαροκκόκαλο!

http://www.youtube.com/watch?v=smJvLUl89ko&feature=player_embedded#at=85

ΕΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ...

Το κείμενο που ακολουθεί, χειρόγραφο στην αρχική του μορφή, βρέθηκε το καλοκαίρι του 2003 σε ένα σφραγισμένο φάκελο ο οποίος ήταν κολλημένος στο εσωτερικό του οπισθόφυλλου ενός παλιού βιβλίου, έκδοσης του 1965. Το βιβλίο είχε πρόσφατα αγοραστεί στην εκποίηση ιδιωτικής βιβλιοθήκης λόγω θανάτου του ιδιοκτήτη της και δεν ήταν δυνατόν να εντοπιστεί η αρχική του προέλευση, ή οι ενδιάμεσοι κάτοχοί του, εάν υπήρχαν.

''Φίλε αναγνώστη, διαβάζεις αυτές τις γραμμές αφού έχω πια φύγει από αυτό τον κόσμο, ίσως όμως και πριν ακόμα γεννηθώ.
Η ζωή μου ξεκίνησε το 2004, δεν έχει σημασία πού. Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να αντιληφθώ ότι η ζωή μου ήταν αρκετά διαφορετική από αυτή των άλλων ανθρώπων γύρω μου. Έζησα τη ζωή μου σε ένα κόσμο αλλιώτικο από αυτόν που ζούσαν όλοι οι άλλοι και δεν ήταν λίγες φορές που αναρωτιόμουνα μήπως δεν έχω τα λογικά μου, ή μήπως απλά δεν υπήρξα ποτέ.
Λένε πώς ο χρόνος είναι ένα ποτάμι που κυλά και σε παρασέρνει μαζί του, χωρίς ποτέ να μπορείς να ανέβεις κόντρα στο ρεύμα του. Για μένα όμως το ρεύμα του χρόνου είχε αντίθετη κατεύθυνση
Πάντα, από παιδί, ήμουν άνθρωπός κλειστός και μοναχικός. Αργότερα κατάλαβα πώς δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Φίλους δε μπόρεσα να κάνω στα παιδικά μου χρόνια. Ενώ εγώ μεγάλωνα ένα χρόνο, αυτοί γινόντουσαν ένα χρόνο μικρότεροι, μέχρι που έπαυαν να εμφανίζονται στη γειτονιά. Ήταν «πλέον» πολύ μικροί για να παίζουμε. Στο σχολείο έβρισκα κάθε χρόνο διαφορετικούς συμμαθητές, καθώς αυτοί της προηγούμενης χρονιάς ήταν μια τάξη «κάτω» από εμένα. Μη φαντάζεσαι ότι περπατούσα ανάποδα, ή έβλεπα κάθε κίνηση από το τέλος προς την αρχή. Όχι, η ζωή μου ήταν κανονική, ζούσα τη ροή της κάθε μέρας μαζί με τους γύρω μου, όμως όταν ξημέρωνε, η δική μου νέα μέρα ήταν η προηγούμενη για όλους τους υπόλοιπους. Ο χρόνος, ως φυσικό μέγεθος κινούταν για μένα αντίστροφα, όμως κανένας δε φαινόταν να το αντιλαμβάνεται εκτός από εμένα. Η συμπεριφορά τους ήταν λες και όλα κυλούσαν κανονικά.
Καταλαβαίνω ότι έχεις απορίες, ερωτηματικά, ελπίζω κάποια από αυτά να απαντηθούν στη συνέχεια της διήγησής μου.

Όταν έβγαλα την πρώτη μου ταυτότητα αυτή έγραφε πάνω της ημερομηνία γέννησης το 2004. Ήταν το 1997, κι όμως ποτέ, ακόμα και στα χρόνια που «ακολούθησαν», κανείς δεν έδειξε να εκπλήσσεται.

Αδέρφια δεν είχα, ίσως να απέκτησα μετά, ποιος ξέρει. Η πρώτη μου συνειδητή ανάμνηση ήταν περίπου στην ηλικία των 3 ετών. Δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο, απλά οι ακαθόριστες, σχεδόν ονειρικές εικόνες που σηματοδοτούν την πρώτη ανάμνηση του κάθε ανθρώπου. Θυμάμαι ακόμα, αμυδρά, τις τραγικές εικόνες από …, όχι αγαπητέ αναγνώστη δεν πρέπει να σου πώ, δεν ξέρω ποιος είναι ο χρόνος που διαβάζεις και δεν έχω το δικαίωμα να σε ταράξω με αυτά που θυμάμαι, αλλά για σένα ίσως δεν έχουν ακόμα συμβεί. Αργότερα ήρθαν οι Ολυμπιακοί της Αθήνας, το 2004, τη χρονιά που γεννήθηκα, όμως και πάλι πρέπει να προσέξω, θα ήταν λάθος να μιλήσω για όσα μπορεί να είναι στο δικό σου μέλλον..

Πολλά χρόνια αργότερα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τα πρώτα 4-5 χρόνια της ζωής μου ο χρόνος μου πρέπει να κυλούσε προς τη σωστή κατεύθυνση. Μετά, για κάποιο ανεξήγητο λόγο η ροή του αντιστράφηκε και ξαναγύρισα στο 2004 και πιο πίσω. Έτσι έζησα περίπου 8 χρόνια πηγαίνοντας στο 2008 και ξαναγυρίζοντας πίσω στο 2004
Στο σπίτι οι γονείς μου δεν έδειχναν να παραξενεύονται όταν καθώς εγώ μεγάλωνα αυτοί γινόντουσαν νεώτεροι. Ίσως τα μάτια τους να έβλεπαν κάποια άλλη πραγματικότητα. Ήμουν περίπου 9 ετών όταν προσπάθησα να τους δώσω να καταλάβουν ότι η ζωή μου δεν κυλά όπως θα έπρεπε. Θυμάμαι τα γεμάτα απορία βλέμματα τους και την προσπάθεια της μητέρας μου να μου εξηγήσει ότι ήμουν απλά κουρασμένος και αν έπεφτα να κοιμηθώ την άλλη μέρα όλα θα ήταν μια χαρά. Το επόμενο πρωϊ κρυφάκουσα τη συζήτησή τους για το αν έπρεπε να με δεί κάποιος «ειδικός». Ήταν και οι δύο τους προβληματισμένοι, φαντάζομαι πώς η συμπεριφορά μου θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να ήταν παράξενη από καιρό, καθώς το άγουρο μυαλό μου προσπαθούσε να συμβιώσει με μια πραγματικότητα αντίθετη προς τα βασικά ένστικτα. Ήταν καλοί άνθρωποι οι γονείς μου και στα χρόνια που ακολούθησαν έκαναν ότι μπορούσαν για να με «κάνουν καλά». Με είδαν αρκετοί «ειδικοί» και σχεδόν όλοι τους κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι ήμουν ένα μοναχικό παιδί που «καλό θα ήταν να αποκτήσει μεγαλύτερη επαφή με συνομήλικους του». Κάποιοι μάλιστα ήθελαν να με κρατήσουν για παρακολούθηση, κάτι στο οποίο οι γονείς μου ήταν πάντα αρνητικοί.

Όσο μεγάλωνα έπαψα να λέω αυτά που ένιωθα, προσπάθησα να δείχνω φυσιολογικός. Ίσως επειδή βαρέθηκα τους «ειδικούς», ίσως επειδή δεν ήθελα να βλέπω τους γονείς μου προβληματισμένους, ίσως επειδή απλά προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι όλα ήταν καλά.

Πρέπει να ήμουν, σε απόλυτους αριθμούς, 18 ετών όταν το 1994 είδα τους γονείς μου να γιορτάζουν τη 1η επέτειο του γάμου τους. Το θεώρησαν απόλυτα φυσιολογικό, έστω και αν εγώ ήμουν 18 ετών, μόλις 5 χρόνια μικρότερος από τη μάνα μου. Εκείνο το βράδυ πήρα την απόφασή μου. Η οικογένεια μέσα στην οποία μεγάλωσα σε λίγο δε θα υπήρχε πια, ή δε θα είχε δημιουργηθεί ακόμα, διάλεξε και πάρε ποια έκφραση είναι η πιο αντιπροσωπευτική. Το τι ακριβώς θα συνέβαινε και ποια μορφή θα έπαιρνε η ζωή μου ήταν κάτι που δεν ήθελα να το μάθω, ίσως φοβόμουν.

Την επόμενη μέρα τους ανακοίνωσα ότι θα έφευγα. Είπα πώς ήθελα να ταξιδέψω για λίγο καιρό και μετά να αποφασίσω τι θα κάνω με το μέλλον μου. Έδειξαν να το περίμεναν, δεν υπήρξε καμία αντίρρηση. Δύο μέρες μετά τους αποχαιρέτησα, ήξερα ότι δε θα ξαναγύριζα ποτέ πίσω και νομίζω ότι το ήξεραν και αυτοί. Ήταν πια δύο νέοι άνθρωποι, όμως τα μάτια τους ήταν γερασμένα, τα μάτια των γονιών που έβλεπαν για τελευταία φορά το παιδί τους.

Στην αρχή έκανα κάποια αραιά τηλέφωνα, μετά προτίμησα τις κάρτες και σύντομα γράμματα. Ένα χρόνο μετά, περίπου την ημερομηνία του γάμου τους, φρόντισα να λάβουν ένα απλό μπουκέτο λουλούδια. Δεν τόλμησα να ξαναγράψω ή να ξαναπάρω τηλέφωνο.
Στην πόλη που γεννήθηκα ξαναγύρισα 15 χρόνια αργότερα και μια παρόρμηση με οδήγησε κοντά στο πατρικό του πατέρα μου. Θυμάμαι τις στιγμές σαν τώρα. Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωϊνό, στεκόμουν σε ένα μικρό πάρκο απέναντι στην πόρτα του σπιτιού. Κάποια στιγμή αυτή άνοιξε και ένα καστανόξανθο αγόρι, περίπου 10 χρονών, πετάχτηκε έξω κρατώντας στα χέρια του την τσάντα του σχολείου του, γελώντας και φωνάζοντας. Ήταν σα να έβλεπα παιδική μου φωτογραφία, δε μπορούσα να κάνω λάθος. Πέρασε το δρόμο προς τη μεριά που στεκόμουν και μόλις με είδε σταμάτησε και στράφηκε προς εμένα. Με πλησίασε αργά, διστακτικά, άπλωσε το χέρι του και άγγιξε το δικό μου. «Είσαι καλά;» με ρώτησε. «Καλά είμαι, εσύ;» απάντησα. «Να προσέχεις» μου είπε και το βλέμμα του καρφώθηκε στα μάτια μου, γλυκό σαν του μικρού παιδιού που ήταν, και συνάμα προστατευτικό σαν του πατέρα που επρόκειτο να γίνει. «Πρέπει να φύγω τώρα» είπε και πήρε ξανά το δρόμο του. Εκείνη τη μέρα έκλαψα, όσο ποτέ στη ζωή μου. Έκλαψα για το παιδί που ήμουν κάποτε και όσα δεν έζησε, έκλαψα για τους γονείς μου που έχασα με τρόπο πιο τρομακτικό και από το θάνατο, έκλαψα για τη χωρίς νόημα ζωή μου.

Πέρασα τα χρόνια μου ταξιδεύοντας και μελετώντας το χρόνο και τα μυστήρια του. Προσπαθούσα πάντα να βρώ κάποιο νόημα, κάποια λογική ερμηνεία σε αυτό που μου συνέβαινε. Οικονομικά δεν είχα ποτέ πρόβλημα, βλέπεις το να έχεις ζήσει το μέλλον έχει και κάποια πλεονεκτήματα. Τα βιβλία της ιστορίας, οι εφημερίδες, το παρελθόν του κόσμου στον οποίο ζούσα σαν παρείσακτος επισκέπτης, ήταν για μένα το μέλλον.

Ξέρω τι σκέφτεσαι, αν προσπάθησα να παρέμβω, να αλλάξω πράγματα και καταστάσεις. Στην αρχή πίστεψα πώς ίσως κάποια ανώτερη δύναμη είχε δώσει στη ζωή μου αυτή την τροπή ώστε, μέσω εμού, κάποια συμβάντα να εξελιχθούν αλλιώς. Ένα ατύχημα, η προσωπική τραγωδία κάποιου, ακόμα κι ένα συμβάν παγκόσμιας σημασίας, γιατί όχι, βλέπεις αυτή η σκέψη ήταν για μένα θεραπευτική, ίσως η ζωή μου να είχε κάποιο σκοπό. Γρήγορα ανακάλυψα ότι η ελπίδα μου ήταν μάταιη, δε μπορούσα να παρέμβω, δε μπορούσα να αλλάξω τίποτε. Την κρίσιμη στιγμή που ετοιμαζόμουν να δράσω, κάποιο τυχαίο γεγονός, κάποια απρόβλεπτη, μη καταγεγραμμένη λεπτομέρεια δε μου επέτρεπε να αλλάξω τη ροή των πραγμάτων.

Το παρελθόν μοιάζει με μια στέρεη αλυσίδα, σφυρηλατημένη με τους πόνους και τις χαρές των ανθρώπων που το βίωσαν. Καμία ενέργεια στον τρισδιάστατο χώρο δε μπορεί να διαρρήξει αυτή την αλυσίδα. Διάβασα βιβλία, επιστημονικά και μυθιστορήματα, για τα ταξίδια στο χρόνο, διάβασα για το παράδοξο του χρόνου, το πώς δηλαδή μπορεί κάποιος ταξιδιώτης στο παρελθόν να προβεί σε πράξεις και ενέργειες που θα μπορούσαν να αναιρέσουν την ίδια του την ύπαρξη. Ξέρω από πρώτο χέρι πώς το παράδοξο αυτό δεν υφίσταται. Το παρελθόν είναι γραμμένο με ανεξίτηλο μελάνι, χαραγμένο σε κάποια κοσμική βίβλο από πέτρα, και δεν αλλάζει. Πέρασα τη ζωή μου ζώντας στο δικό σου παρελθόν, στο παρελθόν του κόσμου στον οποίο γεννήθηκα, όμως όριζα μόνο τη ζωή μου και ίσως ούτε καν αυτή.

Μελέτησα το χρόνο, ως φυσικό μέγεθος, ως φιλοσοφική έννοια, ως καθημερινή πραγματικότητα. Κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν ότι ο χρόνος είναι μια απλή διάσταση. Ο χρόνος είναι μια έννοια την οποία το μυαλό του ανθρώπου αδυνατεί να συλλάβει, όπως η έννοια του απείρου. Προσεγγίζουμε τεχνητά το χρόνο μεταφέροντάς τον σε ένα ρολόι ή ένα ημερολόγιο και έτσι μπορούμε να τον αντιληφθούμε ως αντικειμενική πραγματικότητα.

Το χρόνο δε μπορείς να τον ορίσεις, μπορείς μόνο να τον αισθανθείς να περνά, σα μια διαρκή αέναη κίνηση ανάμεσα στο σήμερα και το αύριο, με μόνη απτή πραγματικότητα το «τώρα». Όλη η ζωή μας δεν είναι παρά μια ακολουθία από άπειρα «τώρα», αυτά που πέρασαν και αυτά που θα έρθουν. «Δε μπορείς να βάλεις το πόδι σου δύο φορές στο ίδιο ποτάμι γιατί τα νερά του κυλάνε συνεχώς» είχε πεί ο Ηράκλειτος. Όμως και το «τώρα» δεν ορίζεται μονοσήμαντα. Το «τώρα» του κάθε ανθρώπου είναι έννοια εξαιρετικά προσωπική.

Ίσως τελικά ο χρόνος να είναι πιο συγγενικός με την ψυχή και τη συνείδηση και όχι με το χώρο, όπως υποστηρίζει η σύγχρονη φυσική. Η αίσθηση του χρόνου δεν είναι πάντα η ίδια. Άλλοτε κυλά γρήγορα και άλλοτε πιο αργά, ή τουλάχιστο έτσι το αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος ανάλογα με τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα. Η λειτουργία της ανάκλησης αναμνήσεων είναι μια καθαρά πνευματική λειτουργία και αποτελεί ένα ταξίδι στο χρόνο, χωρίς όμως να διαφοροποιείται η αντικειμενική θέση του υποκειμένου στον κατά συνθήκη χρόνο.

Το παρελθόν περιλαμβάνει, εκτός από αυτό που συνέβη και όλα όσα θα μπορούσαν να συμβούν, τα οποία όμως για κάποιο λόγο παρέμειναν σε λανθάνουσα κατάσταση. Το μέλλον από την άλλη πλευρά είναι ένα σύνολο πιθανών γεγονότων και καταστάσεων. Όμως ποιος ή τι επιλέγει ποια από αυτά τα γεγονότα θα συμβούν, και άρα θα αποτελέσουν κάποτε παρόν. Μοίρα ή συμπτώσεις, προδιαγεγραμμένη πορεία ή συνειδητή επιλογή, ποια δύναμη κυβερνά το μέλλον; Ποια ήταν η μυστηριώδης δύναμη που έμπλεξε το δικό μου μέλλον με το παρελθόν των άλλων ανθρώπων;

Πολλές φορές ισορρόπησα ανάμεσα στη λογική και την παραφροσύνη, αναρωτήθηκα αν ζώ ένα εφιάλτη και σύντομα πρόκειται να ξυπνήσω. Μέσα στα όνειρα ο χρόνος λειτουργεί σε ένα άλλο επίπεδο. Η λογική του συνέχεια ανατρέπεται και κάνει αυθαίρετα άλματα μπρος και πίσω. Πιστεύω ότι κάποια άγνωστη ψυχική λειτουργία διατάραξε την ισορροπία ανάμεσα στην ονειρική και την συνειδητή κατάσταση του εγκεφάλου μου και δε μου επέτρεψε να επανέλθω μετά από κάποιο ονειρικό άλμα. Θα ήμουν ένας απλός ψυχασθενής αν η διαταραχή αυτή δεν παρέσερνε μαζί της και την τρισδιάστατη υπόστασή μου. Ο χώρος και ο χρόνος μου καμπυλώθηκαν αρκετά ώστε να αναστραφούν.

Άραγε η αναστροφή αυτή δημιούργησε κάποιο κενό στο μέλλον που θα έπρεπε να είχα ζήσει; Το 2008, αν οι εκτιμήσεις μου είναι σωστές, έπαψα απλά να υπάρχω, πέθανα; Ή μήπως ένας άλλος εαυτός μου έζησε, θα ζήσει, κανονικά τη ζωή του; Μήπως η καμπύλη του χώρου και του χρόνου μου διχοτομήθηκε και ένα κομμάτι της ακολούθησε λάθος κατεύθυνση, παρασέρνοντας μαζί της και ένα λειτουργικό αντίγραφο της φυσικής μου υπόστασης το οποίο συνέχισε να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του; Μήπως οι άνθρωποι με τους οποίους ερχόμουν σε επαφή έβλεπαν αντανακλάσεις του μέλλοντος;

Και ο φυσικός μου θάνατος, τι ακριβώς θα επιφέρει; Θα είναι απλά το τέλος μιας ζωής που πήρε λάθος δρόμο, ή θα ξανασμίξει τα χωρισμένα κομμάτια του εαυτού μου και θα ξαναβάλει την ύπαρξή μου στη φυσιολογική πορεία της;

Σίγουρα αναρωτιέσαι μήπως όλα αυτά είναι τα προϊόντα ενός διαταραγμένου εγκεφάλου ο οποίος ζεί σε μια πραγματικότητα που έπλασε ο ίδιος, ή για να το πώ πιο απλά, μήπως διαβάζεις τα παραληρήματα ενός τρελού. Δε θα σε αδικήσω γι αυτή σου τη σκέψη, ούτε θα προσπαθήσω να σε πείσω για το αντίστροφο. Δεν είναι δυνατόν μέσα από λίγες γραμμές κειμένου να σου μεταφέρω όσα βίωσα σε μια ζωή.

Όσο για την ταυτότητά μου, είσαι σίγουρος πώς θέλεις να τη μάθεις; Μπορεί να είμαι κάποιος που ξέρεις ή κάποιος που θα συναντήσεις, μπορεί να είμαι το αγέννητο παιδί σου, μπορεί να είμαι ο ίδιος σου ο εαυτός. Αν όμως δε φοβάσαι να ψάξεις και να γνωρίσεις αλήθειες που ίσως σε ταράξουν, θα σου δώσω ένα γρίφο για να λύσεις:

«Ψάξε να βρείς την πλάκα που δεν έχει αρχή, στο φρούριο κοντά στα στενά με τις δάφνες του Απόλλωνα.»

Αφήνω αυτή την καταγεγραμμένη μαρτυρία ζωής ως μοναδική απόδειξη της παράλογης ύπαρξής μου και του ακούσιου ταξιδιού μου στο χρόνο. Δεν ξέρω αν και πότε θα βρεθεί και θα διαβαστεί, ή από ποιόν. Αν όμως κάποιος αποφασίσει να ακολουθήσει τα βήματα του γρίφου και μάθει την ταυτότητά μου θα ήθελα να προσπαθήσει να με εντοπίσει στο μέλλον, και να φροντίσει όταν, στην κανονική ροή του χρόνου, θα είμαι ενήλικος να πάρω στα χέρια μου αυτό το κείμενο. Ίσως έτσι βοηθήσω τον εαυτό μου να εκτιμήσει καλύτερα την αξία της ζωής και του χρόνου. ''

A-L!VE art & music festival

Για πρώτη φορά η Κορινθία θα ζήσει μοναδικές στιγμές! Το Σάββατο 13 Αυγούστου ένας νέος μουσικός θεσμός γεννιέται στην υπέροχη παραλία Φλάμπουρο στο Λουτράκι: το A-L!VE, Art and Music Festival.
Η Unionevent υπό την αιγίδα του Δήμου Λουτρακίου Αγίων Θεοδώρων διοργανώνει το πρώτο ολοήμερο φεστιβάλ μουσικής δίπλα στο κύμα! Με το συμβολικό αντίτιμο των 15€ προπώληση και 20€ στην είσοδο, καλούμε τους φίλους να ξεχάσουν για μια μέρα την ελληνική επικαιρότητα και να διασκεδάσουν δίπλα στο κύμα. Στη σκηνή θα εμφανιστούν οι: PURESSENSE | Craig Walker & Σταύρος Καρυδάς | Maraveyas Ilegal και οι B-SIDES, ενώ τη μουσική αυλαία θα ανοίξουν οι: Vrasta Rasta | Βασίλης Μπαμπανιάρης.

Lounge dj’s – οι: Κώστας Βλάσσης, Χριστίνα Βλάσση και ο Κωνσταντίνος Καραχάλιος

η μπύρα θα έχει 2,5 € και 4 € το ποτό

 μετά τη ροκ συνάντηση στο Κιάτο Κορινθίας, ένα event ακόμη πιο  κοντά στην Αθήνα, για όσους ενδιαφέρονται να πεταχτούν!!!

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ "ΔΙΕΣΤΡΑΜΕΝΟΣ" ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ! ( ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΤΟΝ ΛΕΩ!!! )

http://vasilisnikphotos.blogspot.com/

REUNION BAZAAR

ΠΟΤΕ ;;;

• Παρασκευή, 23 Σεπτεμβρίου στις 5:00 μ.μ. - 25 Σεπτεμβρίου στις 10:00 μ.μ.

ΠΟΥ ;;;

	Ash In Art Καλλιρρόης & Ηρακλέους 10, έναντι στάσης μετρό Συγγρού-Fix (Exit: Kalirois) Athens, Greece

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΩΝ "ΠΙΟ BAZAAR" ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ!
Το μήνυμα των ημερών είναι "εμείς"! Σε αυτό το κλίμα κινείται και η ομάδα, δημιουργώντας όμορφα event!
Με κόσμημα, αξεσουάρ, αντικείμενο, ρούχο!
Με ζωντανή εκπομπή όλες τις ώρες του bazaar στον Rock XS Radio!Με βιτρίνες (μόνιμη έκθεση) γεμάτη καλοκαιρινές ιδέες!
Με παράλληλη έκθεση καλλιτεχνικής φωτογραφίας και ζωγραφικής
Me το Pop Art Cafe στον ημιόροφο του Ash In Art, όλες τις ώρες!
Με σεμινάρια τσέπης!
Με δώρα και κληρώσεις!
...
ME ΚΥΝΗΓΙ ΘΗΣΑΥΡΟΥ!!!

7η+2 Rock Συνάντηση Κιάτου

Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Κώστας Δ. Καραμπέτσος- Σίσσυ Μελή
www.rocksinantisikiatou.gr

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

 

εγώ πάντως θα είμαι εκεί!!!

 

 

 

Τι googlαρουν περισσότερο οι Έλληνες;

Τον τελευταίο μήνα αυτό που απασχόλησε περισσότερο τους Έλληνες ήταν το νέο κοινωνικό δίκτυο Google+, με τις διακοπές της ΔΕΗ να έρχεται στη δεύτερη θέση των ανερχόμενων αναζητήσεων και να καταλαμβάνει το 5 αλλά και το 9 !
Οι σειρές Ezel και True Blood ακολουθούν, ενώ στη συνέχεια οι Έλληνες άρχισαν να googlάρουν για τις διακοπές τους καθώς στις θέσεις 6,7 και 10 βρίσκουμε αντίστοιχα την Αegean Airlines, το Booking.gr και τα Blue Star Ferries.
Στην λίστα με τις σταθερές πιο δημοφιλείς αναζητήσεις κυριαρχεί πάντα το facebook, με το youtube και το google να ακολουθούν.

@ Xamaileon News

Φωτογραφίες που κινούνται!

Τα θαύματα του photoshop!
«Κινηματογραφίες» ονόμασαν δύο καλλιτέχνες το νέο τρόπο καταγραφής των προσωπικών μας στιγμών που δεν είναι άλλος από τις γνωστές σε όλους φωτογραφίες, οι οποίες, όμως, θα έχουν κίνηση. Και φυσικά αυτό δεν είναι θέμα φωτογραφικής μηχανής, αλλά επεξεργασίας της εικόνας!
Η Τζέϊμι Μπεκ συνεργάστηκε με το γραφίστα Κέβιν Μπεργκ για να φτιάξουν τις κινηματογραφίες χρησιμοποιώντας το φορμάτ GIF που μοιάζει με τα γνωστά μας JPEG. Οι δύο καλλιτέχνες δίνουν εικόνα στην κίνηση με τη βοήθεια των εφέ!
Για μια και μόνο φωτογραφία μπορεί, βέβαια, να χρειαστεί η δουλειά μιας ολόκληρης ημέρας!

http://perierga.gr/?p=17686




πηγή: newsbeast.gr

Βρέθηκε ζωή στα 1,3 χιλιόμετρα κάτω από τη Γη!

Οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι μονο βακτήρια και μονοκύταροι οργανισμοί ζούσαν σε τέτοιο βάθος, πριν “γνωρίσουν” τον Halicephalobus mephisto.Εντοπίστηκε στα βάθη ορυχείων της Νότιας Αφρικής και μπορεί να επιζήσει σε θερμοκρασία 48 βαθμούς Κελσίου – σε αυτή τη θερμοκρασία βρίσκεται το νερό που συσωρεύεται σε ρωγμές σε αυτό το βάθος της γης.
Μάλιστα η ανακάλυψη είναι διπλή. Όχι μόνο βρέθηκε ότι ένα ζώο ζει σε τέτοιο περιβάλλον αλλά και το συγκεκριμένο σκουλήκι ήταν παντελώς άγνωστο.

Όπως προκύπτει επίσης ο mephisto μπορεί να ζήσει με πολύ χαμηλά ποσοστά οξυγόνου. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι κάποτε ζούσε στην επιφάνεια της γης και σε αρχαίους χρόνους παρασύρθηκαν από μεγάλη καταιγίδα μέσα στις ρωγμές της γης.
Επιστήμονας της ομάδας αναφέρει μάλιστα ότι αυτά τα σκουλίκια μπορούν να επιζήσουν ακόμη και αν παγιδευτούν σε πάγο και αν αφυδατωθούν.

πηγή : newsit.gr

Ομπάμα, Στρος Καν – Μια εικόνα χίλιες λέξεις

Ο Μπάρακ Ομπάμα και η σύζυγός του Μισέλ συναντούν τον πρώην πρόεδρο του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν το 2009.
Στη φωτογραφία ο Αμερικανός πρόεδρος φαίνεται, από τη γλώσσα του σώματος, να… προστατεύει τη σύζυγό του από το γλυκοκοίταγμα του Γάλλου.
Η φωτογραφία θα μπορούσε να έχει λεζάντα: «Ντομινίκ μακριά τα χέρια σου, ούτε να το σκέφτεσαι καν»...
Πόσο προφητικό!!!!

Ο ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ !!!

Ο «κήπος των βράχων» του Chandigarh, στην Ινδία, είναι μια έκταση 160 στρεμμάτων γεμάτη από πλατείες, καταρράκτες και χιλιάδες μοναδικές φιγούρες φτιαγμένες από ανακυκλωμένα υλικά.

Το 1958, ο Nek Chand ήταν επιθεωρητής δρόμων για το υπουργείο δημοσίων έργων και παράλληλα κατασκεύαζε βάρκες και κανό για την αρτι δημιουργηθείσα τεχνητή λίμνη Sukhna, αλλά όταν οι αρχές άρχισαν να διαθέτουν αντίστοιχα σκάφη η δουλειά του σταμάτησε. Αυτό έδωσε στον Nek την νευκαιρία να ασχοληθεί με το πάθος του για τη συλλογή πετρών! Άρχισε να μαζεύει βράχους και πέτρες από του παράπλευρους λόφους και ποτάμια. Ήταν η εποχή που ο διάσημος Ελβετός αρχιτέκτονας  Le Corbusier, ανέλαβε να σχεδιάσει την πόλη Chandigarh, την πρώτη εκ του μηδενός δημιουργηθείσα πόλη στην Ινδία, και τα χωριά της περιοχής κατεδαφίστηκαν. Το γεγονός αυτό έδωσε στον Nek Chand πληθώρα υλικών για τη συλλογή του.

Το 1965 αφού είχε συγκεντρώσει εντυπωσιακές ποσότητες υλικών ο Nek άρχισε να ονειρεύεται τη δημιουργία ενος παραμυθένιου βασιλείου αποκλειστικά δικού του. Εντόπισε ένα  απομωνομένο φαράγγι μέσα στο δάσος και άρχισε να δημιουργεί το μαγικό του βασίλειο. Όταν τελέιωνε τη δουλειά του, χανόταν για ώρες στο δάσος για να δημιουργήσει το όνειρό του. Ο Nek φοβόταν ότι η δραστηριότητά του θα του κοστίσει τη δουλειά του και συνέχισε να εργάζεται στα κρυφά, επεκτείνοντας τον «κήπο με του βράχους» κάθε μέρα και πιο πολύ.

Τελικά βρήκε το θάρρος να αποκαλύψει σε ένα βοηθό του Le Corbusier το δημιούργημά του. Αυτός  του συνέστησε να συνεχίσει να εργάζεται μυστικά αλλά προσπάθησε και στο τέλος κατάφερε να πείσει τις αρχές ότι το δημιούργημα του Nek άξιζε την προσοχή και τη βοήθειά τους. Το έργο αναγνωρίστηκα και παραχωρήθηκαν μαλιστα στον Νek άλλα 20 στρέμματα. Το 1976 το πάρκο άνοιξε τις πύλες του στο κοινό και ο Nek sυνέχισε να εργάζεται σε αυτό, μέχρι μόλις πριν από λίγα χρόνια.
Σήμερα, υπολογίζεται ότι 5.000 άνθρωποι από όλη την Ινδία και το εξωτερικό έρχονται να δουν το Rock Nek Chand Garden, κάθε μέρα. Είναι μάλιστα το δεύτερο δημοφιλέστερο αξιοθέατο της χώρας, μετά από το Ταζ Μαχάλ. Όχι κι ασχημα για μια ερασιτεχνική προσπάθεια από έναν και μόνο άνθρωπο!

no lighter.. no happy!!

Ξέμεινες από αναπτήρα;;;;
ΜΗ σκάς! μια πατάτα ήρθε για να σε σώσει κ να σου... ανάψει φωτιές!!!

Ένα απλό αλλά εντυπωσιακό πείραμα φυσικής.
Για να ανάψετε φωτιά θα χρειαστείτε μια πατάτα, λίγο αλάτι, λίγη οδοντόκρεμα, δύο καλώδια και… δέκα λεπτά από το χρόνο σας!!!!!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=WIw4gVPpJTQ&feature=player_embedded

... είναι τρελοί αυτοί οι ματατζήδιους!!! ...

Σήμερα θα πούμε ένα παραμυθάκιιι....



 CASTING:

Ελλάδα



επαναστατημένος λαός ( ελληνικός)



ιδεολόγοι-καθοδηγητές





μεγαλοκαρχαρίες ( ελληνική κυβέρνηση. Δ.Ν.Τ. , Ε.Ε. )



τσιράκια



η ιστορία μας διαδραματίζεται στο σύγχρονο γαλατικό χωριό, που λέγεται Ελλάδα!

Μόνο που εδώ ο εχθρός είναι ακόμη πιο ύπουλος από τους Ρωμαίους της Αρμορικής!!!

`Ολη η σύγχρονη Γαλάτια-Ευρώπη είναι υποταγμένη στους σύγχρονους Ρωμαίους - μεγαλοκαρχαρίες Ευρωπαίους. Μάλλον.. όχι όλη!!!!!!! Το μικρό γαλατικό χωριό -Ελλάδα με τη βοήθεια των σύγχρονων Πανοραμιξ-ιδεολόγων - καθοδηγητών αντιστέκεται στα νέα μέτρα, μειώσεις μισθών, απολύσεις και κάθε είδους περικοπών!!!

Σαν άλλοι Asterix και Ovelix, οι `Ελληνες παίρνουν το μαγικό τους φίλτρο- ιδεολογία&αξίες τους και αγωνίζονται για να σώσουν το χωριό τους από τους σύγχρονους "Βρούτους" και.. "Καίσαρες"..

....

Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να κάνουμε αυτό το παραμύθι πραγματικότητα...

Ας κοιτάμε με αξιοπρέπεια τις επόμενες γενιές στα μάτια!!!

















Πετάει ο γάιδαρος? πετάει! πετάει!

Μπορεί όταν παίζατε αυτό το παιχνιδάκι, να μην σηκώνατε το δάκτυλό σας, αλλά φαίνεται ότι τελικά, ο γάιδαρος πατάει!!! αντε να δούμε πώς αλλιώς θα βγάλει τα απωθημένα του ο άνθρωπος....

http://www.youtube.com/watch?v=hEep5BrexT0&feature=player_embedded

Εφεραν πορνοστάρ στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία!!!

Η συμπρωταγωνίστρια της Τζούλιας Αλεξανδράτου μίλησε για τα ερωτικά φετίχ

Την ώρα που πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα αναστέλλουν τη λειτουργία τους λόγω χρεών, η ιέρεια της εγχώριας βιομηχανίας πορνό, πήρε τη θέση του καθηγητή στην έδρα, δίδαξε τα φετίχ τουέρωτα και προκάλεσε «έμφραγμα» στις πρυτανικές αρχές.
Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Μακεδονίας απεύθυναν πρόσκληση στην πορνοστάρ Ηλέκτρα Γαλανού προκειμένου να τους λύσει όλες τις απορίες τους σχετικά με διάφορα φετίχ.

Η εν λόγω πορνοστάρ που έχει παίξει μαζί με την Τζούλια Αλεξανδράτου σε σχετικό DVD, ήταν η επίσημη προσκεκλημένη στο φεστιβάλ που διοργάνωσε η κινηματογραφική λέσχη Ν.Υ.Χ.Τ.Α, μέλη της οποίας είναι φοιτητές του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Η συζήτηση με την πορνοστάρ διήρκησε περίπου 4 ώρες, με τους φοιτητές να την παρακινούν να μείνει περισσότερο, αλλά και να της ζητούν αυτόγραφα!

Ωστόσο ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, μόλις έμαθε για την εμφάνιση και την ομιλία της πορνοστάρ, λίγο έλειψε να πάθει έμφραγμα.

«Αν ήταν στο χέρι μου δεν θα επέτρεπα ποτέ να μπει και να μιλήσει στους φοιτητές», δηλώνει στο «Πρώτο Θέμα» ο Ιωάννης Χατζηδημητρίου.

«Πραγματικά ξαφνιάστηκα όταν έμαθα το αντικείμενο της ομιλίας αλλά και για την παρουσία της. Κάλεσα τα παιδιά αυτά, που είναι μέλη της καλλιτεχνικής αυτής οργάνωσης, και μου μίλησαν για την ελευθερία λόγου και ότι δεν μπορούμε να τους λογοκρίνουμε».

δεν έχω να πώ κάτι άλλο εγώ εκτός από... ntoinggggggggggg x-)

πηγη:mykosmos

BIOS events

πηγή: http://bios.gr/events/501/

No Body Else
BIOS Main
για 10 παραστάσεις

Μια συλλογή - σαν αυτές με τα γραμματόσημα ή τις πεταλούδες – ενός  ανθρώπινου σώματος απ’ το 1985 ως το 2011. Ή αλλιώς, η ιδιωτική του αρχαιολογία. Υποψιάζεται την προϊστορία του, τιτλοφορεί, χρονολογεί, μιλά για το δέρμα, τη φωνή, την πρώτη φορά, τα κλάμματα, την αμηχανία, την καρδιά, την ηδονή, για μικρούς θησαυρούς που πρόλαβαν οι πέντε αισθήσεις να κατατάξουν στα αρχεία με τα πράγματα που δε ξεχνιούνται, με τα πράγματα που είναι αληθινά. Το σώμα είναι ολομόναχο και συνεχώς ρωτάει. Κι όταν αυτό δεν είναι απελπιστικό, γίνεται ορμή της μάζας κι η αιτία του ρήματος "επιθυμώ".
Τα κείμενα της παράστασης είναι μια σύνθεση αποσπασμάτων  από τις "Ιστορίες του Σώματος" της Σώτης Τριανταφύλλου, το "Ρ.Μ." του Ρολάν Μπαρτ, το "Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο" του Ζοζέ Σαραμάγκου, τη "Βραδύτητα" του Μίλαν Κούντερα,  τον "Πρώτο Έρωτα" του Σάμιουελ Μπέκετ, στοχασμών του Κωστή Παπαγιώργη απ' το "Περί Μνήμης" και υλικών που προέκυψαν από την ομάδα κατά τη διάρκεια των δοκιμών.

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Κίρκη Καραλή
Σκηνικά : Ηλένια Δουλαδίρη, Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Λητώ Τριανταφυλλίδου
Εικαστική εγκατάσταση: Κωνσταντίνος Πάτσιος
Βοηθός παραγωγής: Στάθια Ραφτοπούλου
Παίζουν: Ελένη Ευθυμίου, Χριστίνα Μπιρμπίλη-Καραλέκα, Θωμαή Ουζούνη, Χρήστος Τανταλάκης, Τάσος Τσουκάλης, Αναστασία Χατζάρα
Η Κίρκη Καραλή γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Σκηνοθέτησε τις παραστάσεις "Μind the gap" (2009) και "Επικίνδυνες μέρες κανονικές" (2010)  σε δραματουργία της ίδιας και της ομάδας. Το "Νο Body Else" είναι η τρίτη της παράσταση.

BIOS Main
Διάρκεια παραστάσεων: 14 - 29 Μαΐου 2011
Παραστάσεις: Πέμπτη - Κυριακή
Έναρξη: 21.00
Εισιτήρια: 15 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό)

Με την υποστήριξη: 
Body Action, Ηλεκτροτεχνική, Iαπωνική Α.Ε, Masscolor, Moρφή

Χορηγός επικοινωνίας: http://www.elculture.gr/

Ash in Art- σεμινάριο "αναλογικής" φωτογραφίας!

Πρώτη συνάντηση είναι το Σάββατο 7/5/2011 ώρα 4μμ

To σεμινάριο απευθύνεται σε όσους διαθέτουν και χρησιμοποιούν αναλογική φωτογραφική μηχανή (αυτή που λειτουργεί με φιλμ). Σκοπός του σεμιναρίου είναι να μάθετε να τυπώνετε τις δικές σας ασπρόμαυρες φωτογραφίες με σωστό τρόπο γνωρίζοντας ταυτόχρονα τα μυστικά της φωτογραφικής τέχνης

Διδάσκει ο δάσκαλος φωτογραφίας Κίμων Αξαόπουλος.

Κόστος
120€ σε 2 δόσεις (12 ώρες με 10€/ώρα). Μηνιαία συνδρομή 60€ προκαταβάλλεται στην πρώτη συνάντηση.

ΕΛΑΤΕ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΑΣ Ash In Art
Λαχούρη 1 & Ηρακλέους, στάση μετρό Συγγρού-Fix, Aθήνα
Ε-mail: ashinart@yahoo.com, www.ashinart.com

Ash in Art- σεμινάριο Dancetheater!

To ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ (Kινητικός Αυτοσχεδιασμός) διδάσκεται κάθε Πέμπτη, ώρες 18:30 - 19:30 με δασκάλες τις Νέλυ Σούρλα (Transito) και Εριφύλη Δαφέρμου (Dirty Granny Tales)

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΞΥΛΙΝΟ ΔΑΠΕΔΟ, ΜΟΝΟ ΑΝΕΤΑ ΡΟΥΧΑ

Το κόστος είναι 40€/μήνα για 3 μήνες σε (12 ώρες διδασκαλίας > 10€/ώρα) που προκαταβάλλονται στην αρχή κάθε μήνα εκπαίδευσης.

Ash In Art
Λαχούρη 1 & Ηρακλέους, στάση μετρό Συγγρού - Fix
Τ: 2109216890, Ε-Μ: ashinart@yahoo.com, URL: http://www.ashinart.com/

Ash in Art- σεμινάριο ηχοληψίας

Κάθε ΠΕΜΠΤΗ 18.00-19.30 για 2 μήνες, με τον Μανώλη Μακριδάκη

Το σεμινάριο αυτό απευθύνεται σε ερασιτέχνες οι οποίοι θέλουν να έρθουν σε επαφή ή να εμβαθύνουν της γνώσεις τους πάνω στην ηχοληψία και την δημιουργία μουσικής μέσω του προσωπικού  υπολογιστή.

Χωρίζεται σε δύο μέρη:
1. Ηχοληψία

2. Επεξεργασία ήχου μέσω του υπολογιστή

Το 2ο μέρος βασίζεται επάνω σε ομαδικά ή ατομικά projects. Για παράδειγμα:
- ηχητική επένδυση ενός βίντεο χωρίς ήχο
- ραδιοφωνικό διήγημα, παραμύθι
- Ηχογράφηση συναυλίας

5/5 η πρώτη συνάντηση γνωριμίας, για εγγραφή και παρουσίαση (έχετε μαζί σας 60€=οι 6 πρώτες από τις 12 ώρες). Δίνεται ενθύμια βεβαίωση.

Αsh In Art
Λαχούρη 1 & Ηρακλέους, έναντι στάσης μετρό Συγγρού - Fix
Τ: 210=9216=890, Ε-Μ: ashinart@yahoo.com, URL: www.ashinart.com

 

 

2ο αντιαπαγορευτικό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

 Η "Μαυρη Μαγιονέζα" στο.....

 

...   2ο Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Τοποθεσία: Πρώην Στρατόπεδο Κόδρα

Ώρα: Σάββατο, 30 Απριλίου 2011 5:00 μ.μ.

Κορινθιακός Διαγωνισμός Φωτογραφίας

•  είσαι από 10 ως 100 ετών?… είσαι ερασιτέχνης η επαγγελματίας? Σε περιμένουμε στο μεγαλύτερο διαγωνισμό φωτογραφίας που έχει γίνει ποτέ στην Κορινθία!!!

Ο διαγωνισμός θα γίνει στις 19 Ιουνίου στο Λουτράκι, με ώρα έναρξης 10 το πρωί. Στους διαγωνιζόμενους θα δοθούν 2 θέματα και θα έχουν από 2 ώρες για το καθένα. Στο τέλος του χρόνου, ο κάθε διαγωνιζόμενος θα παραδώσει στην επιτροπή από μία φωτογραφία για το κάθε θέμα. Η επιτροπή θα αποτελείται από 3 επαγγελματίες φωτογράφους, ενώ θα γίνει ταυτόχρονα και ψηφοφορία μέσω ίντερνετ για να αναδειχθούν οι καλύτερες φωτογραφίες.

Η ιδέα του Κορινθιακού Διαγωνισμού Φωτογραφίας ανήκει στο φωτογράφο Florin Kraus από τους Αγ. Θεοδώρους!

Δηλώστε συμμετοχή ..…
Με ονοματεπώνυμο, ηλικία, περιοχή, τηλ και e-mail  επικοινωνίας..

στο email:  corinthianphotocontest@gmai.com

 

 

ΚΑΙ.... ΕΙΣΑΙ 16 !!

`Ενα άρθρο... "κλεμμένο" , αλλά άξιζε πιστεύω ν το ανεβάσω!

http://www.lifo.gr/team/readersdigest/24613

Παλιές ελληνικές διαφημίσεις !

η σύγχρονη εκδοχή!



η σύγχρονη εκδοχή!